بازخوانی سخنان آیت الله خامنه ای در ماه های نخست پیروزی انقلاب اسلامی، نه تنها به خوبی توصیف کننده آن ایام است بلکه هم چنان با گذشت بیش از 3 دهه از آن برهه، تبیین کننده بسیاری از مسایل امروز می باشد.

به گزارش رجانیوز، در دومین سالگرد شهادت آیت‌الله سید مصطفی خمینی، فرزند ارشد امام راحل که در پاییز 58 و در مشهد مقدس برپا شد، آیت الله سید علی خامنه‌ای در گرد همایی با حضور 2000 نفر از طلاب حوزه علمیه مشهد با عنوان «تحکیم وحدت خود با دانشجویان و دانشگاهیان» شرکت کرده بودند. این جلسه در تالار رازی دانشکده پزشکی برگزار شد و ایشان طی سخنانی با محوریت موضوع «وحدت» بسیاری از مشخصه های «خط امام» را تببین می کنند، از نقش روشنفکرها و هواداران برقراری سلطنت پس از انقلاب می گویند و حدود و ثغور آزادی و خیانت بسیاری از گروهک های ضد انقلاب را تشریح می کنند. گزیده ای از این سخنان تاریخی را از نظر می گذرانید:


همه معادلات جهانی و دیپلماسی با انقلاب اسلامی به هم ریخت

... مردمی که براستی این مبارزه را به شکل یک خط جنبش انقلابی قبول داشتند بسیار کم بودند بعد از آن هم هر چه این مبارزه پیش رفت، هر چه بر اوراق این پرونده زرین افزوده شد باز آن رسوبات فکری و ذهنی که بر جو ذهنی جامعه‌ی ما حکمفرما بود کمتر اجازه می داد که طبقه اندیشمند امت ما و ملت ما احساس کنند و لمس کند و قبول کند که این خط یک جنبش انقلابی است. به همین دلیل طبقه‌ای که بحق یا ناحق نام روشنفکر بر خود نهاده بود جدی به این مبارزه نگاه نمی‌کرد، ناباورانه این مبارزه را تلقی می کرد مبارزه بطور عمده مال قشرهای متوسط و پائین ملت بود و مال جوانان دانشجو، و مال طلاب جوان و مال برگزیدگان از روحانیون بود. روشنفکر جماعت در طول این 16 سال حاضر نشد تا این مبارزه را یک جنبش انقلابی بشناسد.

فقط آن روزی که چشمهای نگران و کاوشگر روشنگران و روشن‌بینان جهانی این قضاوت را نسبت به این مبارزه انجام داد در روشنفکر بومی و سنتی ما هم طبق روال معلولش که همه چیزش را از بیگانه می خواست و می جست، این را یک جنبش انقلابی دانست.

اما مبارزه ملت ایران به رهبری آن ابر مرد، ‌این خط ممتد را در میان نگاه ناباورانه روشنفکران جامعه و باتکاء بر توده عظیم مردم پیمود. آن روزی که این مبارزه اوج گرفته بود بسیاری دیگر هم بودند که مبارزه را جدی نمی‌گرفتند امام ما و رهبر ما ملت ایران روزی را در این مبارزه و در صحنه‌ی جهانی آن گذرانید که گروه‌های مختلفی که برای خود حق نظر و حق رای قائل بودند باتفاق کلمه این مبارزه را رد می‌کردند و تز امام را جدی نمی‌گرفتند.

تز امام مبارزه سیاسی بر علیه عظیمترین قدرتهای جهانی یعنی قدرت امپریالیسم آمریکا و مستحکم ترین دژهای نگهبان آن در منطقه یعنی دژ این سلطنت پلید و این رژیم نامردمی بوسیله تماس مستقیم با توده‌ی مردم بود. این تز در ایران بطور بی سابقه انجام گرفت و در تاریخ مبارزات جهان هم در دهه‌های اخیر کم نظیر بود. امام و رهبر امت با فاصله‌ی یک حزب و تشکیلات حتی با مردم خود سخن نگفت. رویاروی، مبارزه‌ی سیاسی علیه عظیمترین قدرتها با پشتیبانی خیل عظیم مردم، این تز امام بود. و این همان بود که تمام گروه‌هایی که حق زیر نظر برای خود قائل بودند آن را رد می‌کردند. و این همان بود که بالاخره پیروز شد. عده‌ای این تز را رد می‌کردند با این بهانه و عنوان، با این زبان که مبارزه بدون توسل به نیروی نظامی امکان پذیر نیست. عده‌ای این مبارزه را رد می‌کردند که مبارزه در شرایط کنونی امکان پذیر نیست. آن دو در نقطه مقابل بود و شگفتا که هر دو با تز امام مخالف بودند.

اما امام راحل این مبارزه را قدم به قدم پیمود و تاکتیهای او همه از یک اصل، یک شیوه، یک نوع اصول، یک روال در طول این مدت پیروی کرد. تاکتیک‌هایی که نشان می‌داد که در ورای آن یک نقشه‌ی کلی و یک طرح کلی، یک استراتژی مستحکم وجود دارد. نه تاکتیکهای زمانی و روز به روز بدست آمده و اندیشیده و اینان حاضر نبودند این را قبول کنند، حاضر نبودند الگوهای ذهنی را از ذهن خود خارج کنند حاضر نبودند احساس کنند که مردی از میان ملت می‌تواند راهی تازه باز کند، ‌تزی جدید به دنیا ارائه بدهد، رسوبات ذهنی نمی گذاشت و هر دو گروه دچار این بلیه و بیماری عظیم بودند.

آنهایی که تز مبارزه نظامی را تعقیب می‌کردند الگوهایی بیرون از این مرز را می دیدند، فکر می کردند که چون در فلان نقطه و فلان نقطه‌ی عالم، ملتها و خلقهای محروم و مستضعف با سلاح جنگیدند، ما هم اگر با سلاح نجنگیم نمی شود. و چون بنا بر فلان قانون ظاهراً علمی از مبارزه‌ی نظامی ضرورت پیدا می‌کند که تخلف از این قانون امکان پذیر نیست.

و آن کسانی که معتقدند بودند مبارزه ممکن نیست و مفید نیست به گذشته‌ی زندگی خود و تاریخ کوتاه خود نگاه می کردند ناکامی ها را می‌دیدند علتهایش را نمی سنجیدند. اما ملت ایران و رهبر این امت راه خود را شناختند، مبارزه را قدم به قدم پیش بردند و بالاخره در مقابل چشم حیرت زده همه مردم جهان به پیروزی رساندند من و شما خواهر و برادر، حق داریم عظمت این پیروزی را امروز لمس نکنیم، این را تاریخ خواهد فهمید. و امروز پیش از آنکه نوبت به تارخ برسد و ما در اسطوره‌ها جا بگیریم مردمی که دور از ما زندگی می کنند، این عظمت را با تمام وجود خود لمس می‌کنند، آن کسانی که پیام دوستی و آشتی ملت‌های محروم را از جهان مستضعف عقب افتاده در طول چندین ماه برای برادران ایرانی خود آوردند، از عمق انعکاس این انقلاب در بیرون حرفها گفتند. معادلات جهانی، همه معادلات دیپلماسی با این انقلاب به هم ریخت و امروز من و شما، ما ملت ایران باید منتظر عکس العمل خشن و بسیار بی-رحمانه و قساوت آمیز این به هم ریختگی معادلات باشیم. امروز باید منتظر ضربات باشیم، امروز باید بپذیریم، قبول کنیم، باور کنیم که دولتهای سلطه‌جوی غربی بفکر آنند که سیاست این انقلاب را و این ملت را در یک انزوای عظیم قرار دهند، ما امروز باید منتظر آن باشیم که جلادان و جهان‌خواران و سلطه‌جویان، این سگهای ولگردی که از اطراف این سفره گسترده‌ی بی صاحب بکنار رانده شده‌آند در فکر ضربات انتقامی باشند. ما امروز باید منتظر عکس العملل دشمنهایی باشیم که از این دندان کینه و بغض این انقلاب و رهبر انقلاب و این ملت را در جان خود و دل خود میپرورند


فکر کردند خط امام در 1357 به پایان رسید

... باید خوی و خصلت مبارزه را در خود حفظ کنیم و در خود رشد بدهیم و خصلتهای ضد مبارزه را برداریم و ریشه کن کنیم. و این است خط امام و این است همان خطی که گفتیم از سال 1342 شروع شد و بعضی ساده‌لوحان پنداشتند که در سال 1357 تمام شده، این همان خط است و ادامه دارد.

امروز مسئله‌ی خط امام یک مسئله است، برادران و خواهران دانشجو به حکم خصلت‌ها و خصوصیات اخلاقی ویژه‌ای که در محیط دانشگاه و محیط دانشجویی هست بیشتر نیاز دارند که به این مسئله بیندیشند. این خط امام بود که مورد انکار گروههایی قرار می‌گرفت. امروز هم خط امام است که راه نجات و رستگاری ملت ماست. اما تفاوتی که با گذشته کرده این است که در گذشته گروه‌های مختلفی به روشنی و به راحتی و با جرات و گستاخی، این خط را رد می‌کردند. اما امروز پیدایش جریان سیاسی نفاق، موجب آن می‌شود که گروه‌های مخالف، آن را صریحاً و قاطعاً رد نکنند، بلکه بگویند ما در خط امامیم. حتی کسانی را دیدیم و شناختیم که ایدئولوژی امام را قبول نداشتند، ایدئولوژی اسلامی را قبول نداشتند، ولی خود را در خط امام می دانستند. گروهها همه مدعی خط امام اند. و ما لازم است این خط را تعقیب کنیم. و ما لازم است اگر خونی در رگ ما هست و اگر نبض ما به غیرت مسلمانی و انسانی می‌زند جانمان را در این خط بدهیم و ما لازم است مبارزه‌مان را ادامه بدهیم. اما مقدم‌تر از همه این است که این خط را بشناسیم.

امام بحمدالله زنده است و بحمدالله گوینده است و نویسنده است و بحمدالله در دل توده‌ها و دل مردم است. برج عاج را نمی‌شناسد، قفل و بند و زنجیر را نمی شناسد، از ملت خود جدا نمی شود، و با آنها در هر فرصتی و موقعیتی حرف می‌زند. اینها سند ماست، سند غیر قابل توجیه و تاویل، بگردیم به این سند محکم.

افرادی که در گذشته خط امام را تخطئه کردند، حق ایستادن در برابر ملت را ندارند

آن کسانی که در گذشته این خط را تخطئه کردند امروز حق ندارند در مقابل یک ملت بایستند. حق ندارند، نه اینکه حق قانونی ندارند، بلکه از لحاظ انصاف انسانی در پشت یک تریبون غیر رسمی، من روحانی و شمای دانشجو هم‌آواز و هم‌صدا معتقدیم اینها حق ندارند خود را صحنه گردان و صحنه‌ساز مبارزات و آینده‌ی این مبارزات بدانند زیرا یکبار اشتباه کردند ( فریاد صحیح است، صحیح است حضار) زیرا همان خطی که آن را باور نمی‌کردند ادامه یافت و به پیروزی‌ئی که آنها خوابش را هم نمی‌دیدند رسید. همان خطی که از میان این همه مانع عبور کرد و ناکانی های گذشته را از خاطره‌ی این امت زدود، و پیراهن سیاه و غم مرگ سید جمال الدین و کوچک خان و مدرس و مصدق را از پیکر این ملت خارج کرد، و گرد و غبار عزای این عزیزان و ستارگان درخشان را از پیشانی این ملت سترد و خواب دو هزار و پانصد سال ضدیت و نفرت با سلطنت که این همه هنر کرد باز هم حق دارد خود را رقم زن آینده‌ی این مبارزه بداند (فریاد صحیح است، صحیح است حضار). با تشکر از برادرانی که تصدیق می‌کنند. من نمی‌خواهم برای تصدیق چیزی بگویم می‌خواهم با هم مسئله را تحلیل کنیم، می خواهیم بشناسیم و بفهمیم و این خط امام امروز وجود دارد.


ما می دانیم انقلابی نماها از چه ناراضی اند


در دیدار ما با برادران دانشجویی که در زمینه‌ی سمینار وحدت میان قشرهای دانشجو و روحانی فعالیت و کار می‌کنند یا در زمینه‌ی ایجاد وحدت میان قشرهای دانشجوی مسلمان، این مسئله مطرح شد. بنده گفتم که خط امام مشخصاتی دارد و این مشخصات اگر چه آنچه را که من می گویم ریز نیست، کلی است. اما با همه کلیت باز مشخص کننده است. خط امام در زمینه‌ی هدف این مبارزه، خط امام در زمینه موضع گیری این انقلاب، این مبارزه در برابر قدرتها، خط امام در زمینه‌ی سربازانی که این مبارزه و انقلاب را به پیش خواهند برد. اینها چیزهایی است مشخص و روشن. خط امام در زمینه کلی روش اقتصادی و حکومتی که بر مبنای این مبارزه بایستی تاسیس بشود، خط امام و موضع امام در زمینه عناصر و عوامل دست اندر کار این مبارزه، از قشرهای مختلف دانشجویان، روحانیون، اصناف، کارگران و ... اینها چیزهایی است که مبهم نییست روشن است. اینها را کنار هم بگذارید تدوین کنید، ‌یک ایدئولوژی است. یک طرح و برنامه است، هیچ ابهامی هم باقی نمی گذارد، روشن است که امام چه می خواست تاکنون بکند و چه می خواهد در آینده بکند.

آن کسانی که موادی از این خط را قبول ندارند بهانه‌گیری نکند، همانی را که قبول ندارند رو کنند، و ما می دانیم کجاهاش را قبول ندارند.

آن آقایانی که در کسوت روشنفکری، فرهنگ پنجاه ساله گذشته را باز هم می خواهند نگه دارند و احیا کنند، ما می دانیم که از کجای این خط ناراضی‌اند. و آن کسی که در کسوت انقلابی می‌خواهد پس مانده‌های تجربه‌ی غلط درآمده‌ی قدرتهای شرقی را به اینجا بکشاند، ما می‌فهمیم از کجای این خط ناراضی است. چرا حرف دلشان را نمی‌زنند؟ چرا بی خود بهانه‌گیری می‌کنند؟

امام به تشکیل جبهه مستضعفین جهان علیه امپریالیسم معتقد هستند

موضع امام و موضع این خط در قبال مسائل سیاست خارجی آشکار است. امام معتقد است به حمایت از همه مستضعفین، جبهه مستضعفین را امام اعلان کرد. بیشترین تکیه‌ی امام در اعلان جبهه‌ی مستضعفین، بر روی مستضعفین جهانی بود، مستضعفین ملل جهان، امام معتقد است به حمایت از فلسطین، به حمایت از مسلمانهای افغانستان، به حمایت از همه‌ی جنبشهای اسلامی در سراسر جهان. امام معتقد است به حمایت از همه‌ی جنبشهای ضد امپریالیستی ولو غیر اسلامی.

این نقطه‌ی روشن و خط روشن امام است. این چیزی است که در ده‌ها پیام، مصاحبه، گفتار می‌توانید ببینید و این یک بند، یک فصل از موضع گیری خط امام است در مسائل خارجی.

در مسائل دیگر در زمینه‌ی ارتباط با قدرتها، امام مخالف هستند با سلطه‌ی هر قدرتی از قدرتهای خارجی، چه غرب و چه شرق، در سیاست ایران برای امام، آمریکا اگر مطرح می‌شود و نامی از آمریکا آورده می‌شود بخاطر این آیه شریفه‌ی قرآن است که " قاتلوا الذین یلونکم من الکفار" آن کفاری است که با شما روبرویند، ‌با شما نزدیکند اول به آنها بپردازید اما بر این معنی نیست که کم ترین گرایشی به سیاستی که به ظاهر سیاست قطب رقیب آمریکا و در باطن سیاستی مشابه سیاست آمریکا برای ماست یعنی سیاست شوروی. به هیچ وجه.

امام این فرمایشش، این موضعش، بمعنای جانبداری ار این سیاست دیگر نیست. برای امام فرقی نمی کند.

امام، یک فرد نیست، نماد یک جریان است

البته توجه دارند برادران و خواهران که امام را به معنای یک نفر، یک شخص در اینجا مطرح نمی‌کنم. بمعنای سمبل یک خط، یک راه، یک مبارزه مطرح می‌کنم. با هرگونه ساخت و پاخت با قدرتمندان و قلدران و زورگویان مخالف است. با هر عملی و هر منشی که بوی وابستگی بدهد مخالف است. او معتقد به ملت خود است. یعنی معتقد به انسان است، او معتقد به اراده است، معتقد است که خون بر شمشیر پیروز می‌شود و انسانها خون دادند. او معتقد است که انسان برای پیروزی بر دشمنانش و برای فتح سنگرهای ناگشوده بیشتر محتاج اراده و تصمیم است تا محتاج تجهیزات جنگی و نظامی و همین جور عمل کرد و همین جور رفت و همین جور خواست و همین جور شد.
در زمینه‌ی سیاست‌های داخلی، نقطه‌ نظرهای امام روشن است، بنده احساس میکنم ما احتیاج داریم به اینکه این نقطه نظرها را بدانیم. اجازه بدهید یکی از این نقطه نظرها را مطرح کنم که مسئله‌ی روز من و شما است و البته بقیه نقطه نظرها را تا آنجائی که بشود، وقت اجازه بدهد، کم و بیش مطرح خواهم کرد.

اولین نقطه نظر عبارت است از وحدت نیروها. چه کسی می تواند منکر این موضوع باشد؟ امام آن روزی که خطاب میکند: وحدت کلمه، وحدت کلمه، مسلم است که خطاب به یک گرایش خاص در جامعه نیست. این که وحدت کلمه نشد. امام خطاب می‌کند به این امت و از او وحدت کلمه را می خواهد، البته وحدت کلمه در زیر لوای اسلام، و ایدئولوژی اسلام و پرچم الله، یعنی ایدئولوژی بیشترین انسانها و تصمیم گیرندگان این جامعه و جز این وحدت معنی ندارد. بالاخره بایستی در یک نقاط اصولی، مشترک شد. وقتی این نقاط اصولی، میان دو گروه با هم ضدیت دارند، آن گروهی که بیشترین انسان را، بیشترین انگیزه را، بیشترین اراده را در خود دارد او مقدم است. چاره‌ای نداریم، وحدت کلمه میان گروههایی که مبنای ایدئولوژی اسلامی را قبول کردند. اما آنهایی که این مبنا را قبول نکردند، آنهایی که ایدئولوژی اسلامی را قبول ندارند (توطئه گرها را کار نداریم) آنها را هم دعوت می کنیم به وحدت کلمه. می گوئیم بیائید، شما چه می خواهید مگر آرمان شما رهایی نیست؟ رستگاری نیست؟ چه می‌گویید امروز؟ این ملت راه رستگاری خود را پیدا کرده، بیایید به ملت بپیوندید، و طبق تعبیر و جمله‌ی جاودانه‌ی امام : "ای قطره ها به دریا بپیوندید"، به این جویبار عظیم به پیوندید آنها هم بیایند وحدت کلمه داشته باشند.

با ماسک انقلاب ضد انقلابی عمل نکنند، آزاد هستند

چه لزومی دارد که دشمنان با مشاهده‌ی یک گروهی که فقظ ایدئولوژی‌اش با اکثریت این ملت مخالف است امیدوار بشوند که میان این ملت جای پایی دارند؟ چه لزومی دارد که با دشمن شاد بشویم؟ چه لزومی دارد که کاخ آرمانها و آرزوهای یک ملت را متزلزل کنیم؟ بخاطر اینکه حاضر نیستیم از ایدئولوژی خودمان که بر خلاف ایدئولوژی اکثریت قاطع این ملت است دست برداریم پس وحدت کلمه مال آنها هم هست، آنها هم بیایند، آنها را رد نمی کنیم. نمی‌گوییم بروید، اصول اسلامی و ضوابط اسلامی به ما نمیگوید آن کسانی را که ایدئولوژی شما را نپذیرفتند، و با شما سر جنگ ندارند رد کنید.

"لا ینهیکم الله عن الذین لم یقاتلکم فی الدین و لم یخرجوکم عن دیارکم ان تبروهم و تقطوا الیهم" خیانت نکنند، توطئه نکنند، با ماسک انقلاب و شعار انقلابی، ضد انقلاب عمل نکنند. در معرکه‌های دشمن پدید آورده و در آتش‌های دشمن افروخته آتش افروزی نکنند و شرکت نکنند. صادقانه بگویند ما ایدئولوژی این ملت را قبول نداریم، اما در کنار این ملت می جنگیم، ملت با آنها آشتی خواهد کرد.

برادران و خواهران، این را توجه داشته باشید هرگز با یک فرد معتقد به مارکسیسم به عنوان اینکه به مارکسیسم معتقد است ما الان نمی جنگیم، به جرم عقیده‌ی او، اور ا نمی‌کوبیم عقیده‌ی او مال خودش، مخالفت ما با آن گروه‌هایی که نام مارکسیست روی خودشان گذاشتند، به خاطر مارکسیست بودنشان نیست، اگر توطئه نکنند، اگر در معرکه‌ها و آتش‌های دشمن افروخته شرکت نکنند، با آنها مخالفت نمی کنیم.

ما از اصول خودمان که برنمی‌گردیم. ما پانزده سال است که داریم فریاد می زنیم. ما پانزده سال است که داریم اصول اسلامی را که ضامن آزادی های اندیشه و بیان و غیره هست بیان می کنیم و تکرار می کنیم. به این آسانی هم از اصولمان بر نمی‌گردیم. اینها همان اصولی هستند که این مبارزه در سایه آنها پیش رفت و به اینجا رسید. اینها مگر حرفی بود که بگوییم و امروز از آنها برگردیم؟ اینها عمق ایدئولوژی ماست، اینها جزء جان ماست، جزء بافت وجود ماست، صرف نظر کردنی نیست، الان هم می‌گوئیم: ما با اصحاب ایدئولوژی‌های غیر اسلامی بخاطر دارا بودن ایدئولوژی غیر اسلامی هیچ جنگی نداریم. توطئه نکنند، در صف دشمنان ما قرار نگیرند، به طرف ما تیر پرتاب نکنند. ما هم به آنها تعرضی نخواهیم داشت. این صادقانه‌ترین و منصفانه‌ترین تعهدی است که یک ملت می تواند در مقابل جمعی که ایدئولوژی او را قبول ندارد،‌ بگوید و بکند و قرآن ما هم این درس را داده امام ما هم به ما این درس را داده، امام هم مکرر فریاد زده...

وحدت به معنای یک جور فکر کردن نیست، پذیرفتن اصول انقلاب است

پس وحدت کلمه با این مرز وسیع مورد نظر است. و اما گروه‌های مسلمان، گروههای مسلمان همه باید در زیر یک پرچم و یک لوا در بیایند. اما مواظب باشند که از اصول دقیق اسلامی تخطی نکنند. اگر تخطی کردند، وحدت کلمه امکان پذیر نخواهد بود. ما دچار تنگ نظری نیستیم که یک مقدار مخالفت میان ایدئولوژی خود و ایدئولوژی مخاطب خود را موجب این بدانیم که با این مخاطب نمی شود حرف زد. ایدئولوژی چیزی است مواج کش دار در زمینه‌ی ایدئولوژی صد در صد مثل هم اندیشیدن، شرط وحدت ایدئولوژی نیست، اما در اصول اساسی یکسان اندیشیدن شرط وحدت ایدئولوژی است. در اصول اساسی در موضع‌گیری های اجتماعی و سیاسی، در هدف مبارزه باید یک جور فکر کنیم، یک جور ببینیم، اگر من و شما هدف یکجور ببینیم چگونه همسفر خواهیم بود؟ چگونه به هم اطمینان خواهیم کرد؟ باید یکجور ببینیم. هیچ اشکالی ندارد که در این جاده‌ای که داریم می‌رویم بنده از این حاشیه‌ی جاده بروم، شما از حاشیه‌ی دیگر. لزومی ندارد پشت سر من بیایید. می توانیم از حاشیه جاده حرکت کنیم اما به سوی یک مقصد، از یک راه، راه یکدیگر را قبول داشته باشیم. این شرط وحدت است. در مقابل توطئه گران شما چگونه عمل می کنید؟ مسلمان! اگر از توطئه اغماض می کنی، همسفر خوبی نیستی، همراه خوبی نیستی، در مقابل قدرتهای خارجی و سلطه گران شما چگونه تصمیم می‌گیرید؟ اگر حاضرید تسلیم یک سلطه و یک قدرت بشوید، شما همرزم و همراه خوبی نیستید. اگر این ملت و این خط به سوی رهایی و رستگاری از همه‌ی سلطه های جهانی پیش می رود. چگونه می توانی شما توی این خط باشی، اگر این رهایی و رستگاری را در اصول اساسی به این شکل قبول نداری؟ ... در اصول اساسی باید یکجور فکر کنیم والا همراه نمی توانیم باشیم. آخر وحدت فرمایشی نیست وحدت فرمایشی پوشالی است. وحدت طبیعی است که پایدار و استوار است. این یکی از پیام‌های امام، این یکی از نقاط اصولی خط امام است، که هی می‌گوئید خط امام و خط امام چیست؟ اسیر خودخواهی نشویم. من نگویم که چون شما بی اجازه‌ی من حرف زدی پس ما با هم قهریم و حرف تو غلط است. یعنی منصفانه و خدا بینانه و مومنانه، خود خواهی‌ها و غرورها را در راهای اصولی و اساسی در این مبارزه دخالت ندهیم. در قضاوتهایمان دخالت ندهیم. این معنای وحدت کلمه است...

به گزارش کیهان ارگان رسانه ای گروهک فدائیان خلق که به تازگی از توقیف پروانه فعالیت حزب مشارکت و سازمان مجاهدین (انقلاب) انتقاد کرده، با درج تحلیل فوق نوشت: آقای موسوی می گوید «ما مبلغ قرائت رحمانی از دین هستیم» اما به درستی روشن نیست که قرائت رحمانی از آئینی که کیفردهی جزو اصول آن است، امکانپذیر است یا نه و آیا می توان احکام قرآنی درباره «کفر» و «کافر» و «مشرک» و «منافق» را معوق گذارد و یا در توحید و نبوت شک امامت را نفی کرد؟
نویسنده لائیک «اخبار روز» نوشت: نگارنده با ولایت فقیه در توافق کامل است که حکومت ولایت، حکومت ناب محمدی]ص[ است.
این سایت گروهکی در عین حال سخنرانی ها و بیانیه پراکنی موسوی را بی فایده خواند و نوشت: تا زمانی که آقای موسوی می تواند به بهانه سال نو به دیدار دوستان و حامیانش برود و سخنرانی نماید، به این معناست که رژیم از این بابت هراسی به دل ندارد و زیان و خسارتی را متوجه خود نمی بیند. بلکه ممکن است که آن را سودبخش هم ارزیابی کند. شاید به آن دلیل باشد که آقای میرحسین موسوی و دیگر یارانش را شیرانی می پندارد که یال و کوپالشان را از دست داده اند.
ملیحه محمدی یکی دیگر از عناصر سابقا چپ و به تازگی دموکرات و لیبرال شده نیز در سایت ایران امروز به توصیه موسوی به صبر و استقامت پرداخت و با اشاره به انتقاد محافل اپوزیسیون از اینکه «صبر و استقامت، خب که چی» می نویسد: در طرف مقابل نه تنها جمهوری اسلامی، که انبوهی از همان مردم بند توهم نسبت به حاکمیت و متوهم نسبت به ما ایستاده اند و بسیاری از آنها می توانسته اند با اعتقاد به احمدی نژاد رای داده باشند و از اپوزیسیون سبزها نگران باشند و آنها را برنتابند. اینها چنان که ما برای چاره کردن غیض و غضب خود بیان می کنیم، مزدور و جیره خوار رژیم نیستند. کار دشوارتر ما با اینهاست.
وی که برخی بستگانش در آشوب ها فعال بودند و خود نیز در آن ایام هیجان زده بود اکنون می نویسد؛ دوستانی که تاکید بر صبر و استقامت را دون شأن جنبش می دانند، می توانند بگویند در این میدان مبارزه در دستان ما چه هست و اقتدارگرایان حاکم کدام سلاح را از دست داده اند؟
آیا اگر رهبران جنبش سبز در داخل فرمان حمله به رژیم نداده اند از جانب دیگران در خارج هم صادر نشده است؟ کسانی که معتقدند مردم ایران برای حمله به رژیم چشم به دهان آنها دوخته اند، آیا فرمان حمله به زندان اوین را صادر نکردند؟

مهدی عباسی مهر*: بعد از مطالب منتشر شده از سوی رئیس جمهور محترم درباره زمین لرزه تهران، موجی از اخبار و مصاحبه ها در جراید و منابع خبری مجازی صورت گرفت که شاید از نظر برخی فعالین سیاسی، دارای آثار سوء سیاسی و اجتماعی باشد؛ اما از منظر بسیاری از کارشناسان علوم زمین و مدیریت بحران، نوید دهنده یک تحول جدی در بازنگری سیاست های کلی مدیریت شهری در کشور و به ویژه در شهر تهران است.

اما آنچه که دلیلی برای نگاشتن مطلبی با تیتر "تهران خواهد لرزید" شد، این بود که واقعیت آن است که بمب ساعتی زلزله تهران به شماره افتاده و نزدیک به بیست سال است که کارشناسان زلزله شناسی و مدیریت بحران هشدار لرزه خیزی تهران را داده اند.

قبل از پرداختن به موضوع زمین لرزه تهران و بررسی ابعاد آن، اشاره به یک نکته ضروری به نظر می رسد و آن توجه ویژه همه به بحث اثر معنویت در جامعه و آثار آن بر محیط اطراف، من جمله زمین است. امروز شواهد زیادی از اثربخشی آثار روحی معنوی انسان بر فضای مادی به دست آمده است.اگرچه اثر رواج فساد و بی بندوباری در وقوع زلزلهازنگاه علم غربیاثباتنشده (آن هم با علم ناقص بشر) وهنوز نظریه خاصی در این باره در مجلات تخصصی بین المللی!درج نشده است، اما تجربه های بشری توصیفات خوبی را در اینزمینهبدست می دهد.

اما بیان این نکته ضروری است که اولا برخی فیزیک دانان ژاپنی و آمریکایی در برخی تحقیقات اولیه خود درباره آثار معنویت بر محیط ماده به نتایج ارزنده و قابل توجهی رسیده اند؛ تحقیقات جالب Masaru Emoto را در مورد آب، به حتم شنیده و دیده اید، پس می تواند این آثار در سایر اجرام و اجسام نیز رخ دهد. در ثانی در جامعه ای که باورهای آن بر پایه معنویت شکل گرفته و پشتوانه باورهای معنوی آن قران کریم، احادیث مستند رسول خدا و ائمه اطهار است، توجه و عمل نمودن به دستورات دین یک امر بدیهی است. پس امید است نکته فوق مورد توجه همه قرار گیرد که توکل به خدا و امید به امداد الهی و تلاش در رسیدن به هدف، راهشگای بزرگترین مشکل ها و مصائب خواهد بود.

برای آنکه کمی از ابعاد فاجعه زمین لرزه تهران آگاه شویم، لازم است که برخی اطلاعات قابل هضم و آمارهای مستند را مرور کنیم. بیان این اطلاعات دید ما را نسبت به مسئله باز خواهد کرد.

البته امیدوارم مطلبی که امروز در اختیار شما قرار می دهم همانند مطلب "بمب ساعتی" نباشد که یک روز بعد از انتشار آن زمین لرزه 4 ریشتری شرق تهران رخ داد!

منطقه البرز و به ویژه تهران از لحاظ لرزه خیزی جزء مناطق پرخطر به حساب می آیند، این بدان معنی است که قدرت تخریب و آستانه خطر در منطقه البرز بسیار بالا بوده و در پی آن تناوب لرزه ها در آن پایین است. به عبارت دیگر تعداد زمین لرزه رخ داده در منطقه ای مانند تهران در یک دوره زمانی مانند 100 سال پایین بوده و بعد از دوره 100 یا 200 ساله زمین لرزه بزرگی در آن رخ می دهد که خوشایند مردم آن شهر و منطقه نیست؛ چرا که لرزه خیزی زیاد در طول سال در یک منطقه می تواند مانع زمین لرزه های بزرگ 7 تا 8 ریشتری در آن منطقه شود. به طور مثال می توان به دامنه های رشته کوه زاگرس اشاره کرد که تعداد زمین لرزه ها در طول سال در آن بسیار زیاد بوده و بزرگی آن معمولا در حد 4 ریشتر است و در مقابل رشته کوه البرز در طول سال کمتر دچار زمین لرزه بوده، ولی در مواقعی که زمین لرزه در آن صورت می گیرد، خرابی های بسیاری به بار می آورد.

تهران و شعاع 200 کیلومتری اطراف آن هزاران زمین لرزه مخرب را در طول تاریخ شاهد بوده است و این لرزش ها باعث ویرانی کامل و آسیب جدی این شهر و منطقه شده است که تنها بخشی از آنها به واسطه مطالعات صورت گرفته در کتاب های تاریخی و همچنین تحقیقات صورت گرفته بر روی گسل ها و آثار گسلش و پژوهش های باستان شناسی ثبت گردیده اند. در اینجا به برخی از زمین لرزه ثبت شده محدوده تهران اشاره می کنیم :

سال 122 خورشیدی، شرق شهر ری با بزرگی 2/7 ریشتر
سال 234 خورشیدی، شهر ری با بزرگی 1/7 ریشتر
سال 337 خورشیدی، ری- طالقان- شمیران با بزرگی 7/7 ریشتر
سال 556 خورشیدی، ری- کرج- قزوین با بزرگی 2/7 ریشتر
سال 1044 خورشیدی، زلزله دماوند با بزرگی 5/6 ریشتر
سال 1209 خورشیدی، دماوند- شمیرانات با بزرگی 1/7 ریشتر
سال 1341 خورشیدی، بوئین زهرا با بزرگی 2/7 ریشتر
سال 1352 خورشیدی، ورامین و ایوانکی با بزرگی 5 ریشتر
سال 1369خورشیدی، رودبار و منجیل با بزرگی 4/7 ریشتر.
سال 1376 خورشیدی، ورامین، 7/4 ریشتر
سال 1383 خورشیدی، فیروز آباد، 3/6 ریشتر
سال 1388 خورشیدی، شرق تهران و شمال پاکدشت، 4 ریشتر

با توجه به زمین لرزه های صورت گرفته در تهران و حوالی آن، کارشناسان دوره تناوب زمین لرزه های بزرگ را در تهران در حدود 150 تا 200 سال پیش بینی می کنند؛ آخرین زمین لرزه بزرگ بالای 7 ریشتر در محدوده تهران را مربوط به سال 1209 هجری شمسی دانسته که مربوط به گسل شمال تهران است و با این حساب انتظار زمین لرزه بزرگ بالای 7 ریشتری را در تهران دور از ذهن نمی دانند.

گسل های شناسایی شده در شهر تهران!

منطقه تهران و دشت های اطراف آن جزء مناطق گسلی پیچیده به حساب می آیند، که علت چنین گسلش پیچیده ای برآیند نیروهای وارده از سوی صفحات فلات ایران است، به طور کلی گسل های تهران به دو دسته اصلی و فرعی تقسیم می شوند که به طور مختصر به برخی از مهمترین آنها اشاره می کنیم:

1-گسل معکوس آهار: این گسل قسمتی از گسل معروف مشا فشم را تشکیل داده است که باطولی در حدود ??? کیلو متر از جنوب غربی شاهرود در شرق ، تا آبیک در غرب ادامه دارد و شیبی در حدود ?? تا ?? درجه به سمت شمال دارد.قسمتی از این گسل در ناحیه آهار که یکی از سه شاخه فرعی آن است گسل آهار نامیده می شود.

2-راندگی شمال تهران: این گسل در مجموع بیش از ?? کیلو متر طول دارد و باعث راندگی سازند های ائوسن بر روی آبرفت های سازند های هزاردره گردیده است.ناحیه گسله در برخی موارد شامل گسل های موازی دیگری است که در سازند کرج عمل کرده است.این گسل دارای راستای شرقی ـ غربی و شیب آن به سمت شمال است.در دره حصارک شیب گسل ??-?? درجه به سمت شمال ،در فرحزاد شیب آن ??-?? درجه به سمت شمال است.این گسل در پای کوه های البرز قرار دارد وتا نزدیکی کرج ادامه می یابد.

تصویری دیگر از گسل شمال تهران - به نزدیکی ساختمان ها به گسل دقت کنید

3- گسل معکوس امامزاده داوود: راستای شمال غرب ـ جنوب غرب دارد و از حوالی امامزاده داوود عبور می کند.این گسل معکوس دارای شیبی معادل ?? درجه به سمت شمال شرق است.در حوالی ولنجک این گسل به گسل شمال تهران می پیوندد.

4- راندگی پورکان ـ وردیج: از حوالی پورکان (در مسیر جاده کرج چالوس)تا وردیج و سپس شمال کن و فرحزاد ادامه می یابد ودارای راستای شمال غرب جنوب شرق است.

5- گسل کهریزک: از شمال سلطان آباد در غرب تا کهریزک و سپس شمال شمس آباد در شرق امتداد یافته و راستایش شرقی غربی و طولش بیش از ?? کیلومتر است. این گسل دیواره ای به ارتفاع ??-? متر در آبرفت های جنوب تهران ایجاد کرده است.

اختلاف ? متری در منطقه کهریزک ناشی از گسل کهریزک - به ساختمان مجاور آن دقت کنید

6- راندگی نیاوران: با راستای شمال شرقی ـ جنوب غربی وبا طولی حدود ?? کیلومتر از سعادت آباد تا نیاوران و شمال اقدسیه امتداد می یابد.

7-گسل محمودیه: گسلی با سازوکار کششی واقع در کناره شمالی بزرگراه ترشت با راستای شرقی ـ غربی است.

8- گسل شبان کوثر: در شمال تهران پارس با طول ? کیلو متر و راستای شرقی ـ غربی واقع است.

9- گسل شمال ری: در حوالی عظیم آباد در کناره جنوبی بزرگراه ری ـ بهشت زهرا قرار دارد و دیواره ای به ارتفاع ? متر را بوجود آورده است. امتداد آن شرقی ـ غربی بوده و طولی حدود ?/?? کیلو متر دارد.

10- گسل جنوب ری: ? تا ? متر اختلاف ارتفاع در رسوبات آبرفتی ایجاد کرده است. ?/?? کیلومتر طول دارد و امتدادش شرقی ـ غربی است.

در کل آنچه که برآورد کارشناسان لرزه شناسی و مدیریت بحران است بیشترین آسیب پذیری تهران از ناحیه دو گسل شمال تهران و گسل های ری است. به طوری که بزرگی احتمالی این دو گسل در صورت لرزیدن 8 تا 9 ریشتر برآورد شده است که می تواند مستحکم ترین سازه ها را نیز تحت تاثیر خود قرار دهد. به نقشه زیر توجه کنید : با توجه به نقشه مشاهده می شود که قسمت اعظم مناطق 9، 10، 11، 12، 15، 16، 17، 18، 19، 20 دارای شدت 9 MM (IX) بوده و در صورت فعالیت "گسل ری" محتمل بیشترین خسارت خواهد بود. شدت زلزله در سایر مناطق تهران، بطور عمده 8 خواهد بود. در همین مناطق نیز بدلیل ساختار نامناسب 70-60 درصد ساختمانها در برخی از مناطق، خسارت سنگین دیده یا بطور کامل ویران خواهند شد. تعدادی از ساختمانها نیز بدلیل رعایت اصول ایمن سازی، بدون هیچگونه خسارتی پایدار خواهند ماند. در برخی از قسمتهای شمال شرقی، شمال غربی شدت زلزله 7 (VII) خواهد بود که علت اصلی کاهش شدت در این مناطق، فاصله از گسل و علت دیگر آن نوساز بودن ساختمانها و رعایت اصول ایمن سازی در آنهاست.

با این حال تبعات قدرت و تخریب زمین لرزه فقط منحصر به گسل ها نبوده و عوامل موثر دیگری در افزایش شدت لرزه خیزی و تخریب در تهران وجود دارد.

برخی از این عوامل که اثر بخشی بیشتری دارد و به دو دسته کلی طبیعی و مصنوعی تقسیم می گردد ؛ به شرح زیر است:

1-سطح آب زیر زمینی در تهران : در بخش عمده ای از منطقه تهران و به ویزه در جنوب و مرکز شهر سطح آب زیر زمینی از حد متوسط بالاتر است. این مسئله در شدت بخشی زمین لرزه بسیار موثر است، به طوری که در برخی نقاط جهان که وضعیتی همانند شهر تهران دارند، قدرت تخریب زمین لرزه دوبرابر گزارش شده است. صورت مسئله فقط منتهی به سطح آب زیرزمینی نمی شود، در تهران تعداد بسیار زیادی کاریز (قنات) مفقود وجود دارد که در زیر خیابان های شهر جاری است. بعضا اخباری مبنی بر نشست یک خیابان یا منزلی و یا فرو ریختن بخشی از دیوراه تونل مترو را در جراید و سایت ها می شنوید که بخش عمده ای از آنها متاثر از همین کاریزهاست. دستگاه های مربوطه باید توجه ویژه ای به بحث کنترل سطح ایستابی تهران داشته و همچنین کاریزها و چاه های شهر تهران سامندهی کنند

2- آبرفتی بودن منطقه تهران : مرکز و جنوب شهر تهران بر روی خاک های آبرفتی واقع شده است. از آنجا که زمین های آبرفتی جزء ضعیف ترین زمین ها برای ساخت و ساز به حساب می آیند و پی سازه ها در چنین سازه هایی کمترین استقامت را دارا می باشند، بنابراین بخش عمده ای از ساختمان ها در مرکز و جنوب تهران که عمدتا فرسوده و غیر مقاوم می باشند، در اثر زمین لرزه با بحران واژگونی و از بن فرو ریختن مواجه می گردند. خطر زمین های آبرفتی تا بدان جاست که اگر زمین لرزه ای در شمال تهران روی دهد حد خرابی های منطقه مرکزی و جنوب تهران (بر فرض اینکه تمامی ساختمان ها مقاوم باشند) بیش از کانون زلزله که در شمال تهران می باشد، خواهد بود.

3-ساخت و ساز در حریم گسل ها: عدم نظارت بر مراحل ساخت و همچنین ساخت و ساز غیر اصولی در حریم گسل ها، یکی از مسئل حاد و جدی در خطر زمین لرزه تهران است. نابودی مستحکم ترین سازه های ساخته شده توسط بشر، در حریم گسل های فعال که قدرت لرزه خیزی آنها به 7 ریشتر می رسد قطعی است.

4-منازل غیر مقاوم و غیر استاندارد: بخش عمده ای از منازل مسکونی تهران قدیمی و یا به اصطلاح کلنگی است و بخشی دیگر در عین نوساز بودن، مقاوم و اصولی ساخته نشده است.

5-غیر ایمن بودن سازمان ها ، بیمارستان ها و مدارس: آنچه که در تلفات احتمالی شهر تهران نقش بسیار مهمی را ایفا می کند، مدیریت صحیح بحران است. متاسفانه بخش عمده ای از مراکز هدایت و کنترل بحران هایی چون زلزله، خود غیر ایمن می باشند، آمارهای اولیه خبر از غیر مقاوم بودن حدود 70 درصد بیمارستان هاو مراکز امدادی دارد، به طوری که ساختمان بیشتر آنها فرسوده و عمر تقریبی بیشتر آن ها بیش از 40 سال است. ادارات و مراکز دولتی نیز از این مسئله مستثنی نیستند. اما آنچه که باید مورد توجه ویژه قرار گیرد، مدارس است، وقوع زمین لرزه در طول روز و خرابی ساختمان مدارس، می تواند یک تراژدی بزرگ را رقم بزند.

6-معابر و راههای مواصلاتی غیر استاندارد: یکی از بزرگ ترین مشکلات مواجهه در هنگام زمین لرزه و بعد از خرابی ها ، راهها و معابر هستند که در صورت باریک بودن و غیر استاندارد بودن ، می توانند در افزایش چشم گیر تلفات در منطقه سانحه موثر باشند و آنچه که می توانند این مسئله را بغرنج کند، سازه های شیشه ای و غیر ایمن در کنار معابر است.

7-کمبود زمین های باز در مرکز شهر: یکی از عوامل موثر در امداد رسانی، وجود زمین های باز و فضای سبز گسترده در سطح شهر است که می تواند محل مناسبی برای اسکان اولیه آورگان ناشی از زلزله و همچنین محل مناسبی برای امداد رسانی و حمل و جابجایی هوایی باشد. آنچه که در شهر تهران طی نیم قرن اخیر به آن توجه نشده، عدم توجه به احداث محوطه های باز و فضای سبز است.

8-کمبود مراکز پشتیبانی و امدادرسانی در سطح شهر: عدم ساخت و ساز بیمارستان و مراکز امداد و نجات همزمان با گسترش شهر تهران از یک سو و تعداد اندک ماشین آلات عمرانی برای آوار برداری همگی خبر از روند سخت و پیچیده امداد و نجات مصدومان حادثه در زلزله فرضی تهران می دهد.

9-کمبود ایستگاه های آتش نشانی: با توجه به گستردگی شبکه انتقال گاز در شهر تهران و احتمال حریق در هنگام زلزله ، کمبود ایستگاه های آتش نشانی در سطح شهر و کپسول های آتش خاموش کن در ساختمان ها وهمچنین آموزش ضعیف در این باره؛ آتش سوزی می تواند عواقب بسیار بدی را در شهر تهران رقم بزند. زلزله های سانفرانسیسکو، شانگهای، توکیو نمونه های بارز تلفات بالا در اثر آتش سوزیست.

10-تاسیسات فرسوده آب شهری و برق: بخش عمده ای از تاسیسات آب و برق در تهران فرسوده و دارای ضعف است که در هنگام زمین لرزه باعث افزایش آسیب پذیری محیط زلزله می شود

11-تزئینات داخلی غیر استاندارد در منازل: درصد بسیار بالایی از تزئینات داخلی منازل در ایران تنها بر اساس زیبایی پیاده سازی شده است و هیچ گونه تمهیدات فنی در آنها در نظر گرفته نشده است. به عنوان مثال می توان به آشپزخانه منازل اشاره کرد؛ در آشپزخانه آنچه در انتخاب کابینت از منظر مشتری ایرانی مورد توجه قرار می گیرد، شاید تنها دوام و زیبایی است ، این درحالی است که در کشورهای لرزه خیز مانند ژاپن ، عناصر مهم برای انتخاب کابینت ، حفظ وسائل داخل آن در هنگام زمین لرزه است. شایان ذکر است که در هنگام زمین لرزه هایی با بزرگی 7 ریشتر تمامی وسایل و تزئینات داخلی ساختمان از محل خود جدا شده و به اطراف پرتاب می گرد. حال خود قضاوت کنید که دکورها و آشپزخانه های غیر استاندارد در منازل ما تا چه حد می توانند برای ساکنان خود خطرساز باشند.

12-ضعف آموزش مقابله با بحران در میان خانواده های تهرانی : از مجموع آموزش های انجام شده در طول سال های اخیر که در قالب مانورهای زلزله صورت گرفته، تنها بخش کوچکی از وظایف افراد در قبال وقوع زلزله آموزش داده است. البته مجموعه آموزش هایی که تاکنون دیده اید را جدی بگیرید. برای آنکه متوجه ارزش این آموزش ها شوید، به عکس زیر توجه کنید.اما این مطلب را هم مدنظر داشته باشید که پناه گرفتن شما تنها بخش کوچکی از وظایف شما در حین وبعد از زلزله است.

همیشه آموزش های (هرچند ساده) مانورهای زلزله را جدی بگیرید.

حال که وضعیت موجود برای همه مشخص شد و کمی نگاه نسبت به زمین لرزه تهران واقع بینانه شد، چه باید کرد، باید از این شهر فرار کرد؟! یا خود را واگذار به تقدیر کرد؟! آیا فرصتی باقی مانده یا این که باید انتظار حادثه را کشید.
در جواب باید گفت ، اولا تا وقتی که زمین لرزه روی نداده است می توان دست به اقدامات پیش گیرانه از حوادث ناشی از زمین لرزه زد، هرچند مقاوم سازی شهر تهران هزینه زیادی را در بر دارد، اما شروع به مقاوم سازی ، ولو نهایتا منجر به مقاوم سازی یک واحد مسکونی شده باشد می تواند گامی مثبت باشد، چرا که حداقل به تعداد نفرات حاضر در آن ساختمان از تلفات زمین لرزه کاسته می شود.

در ثانی بسیاری از اقدامات موثر و کم هزینه وجود دارد که با انجام آن می توان حد آسیب پذیری افراد را در هنگام زمین لرزه کاهش داد که به عنوان حسن ختام مطلب به آنها اشاره می کنیم. باشد که موثر افتد:

1- آنچه که در قبل و هنگام وقوع زمین لرزه و بعد از آن می تواند در مدیریت صحیح شما بسیار موثر باشد، حفظ آرامش و خونسردی شماست. ذکر و یاد خدا همیشه و همه جا آرامش بخش دلها بوده و یقینا امید به خدا و تلاش در اموری که نیاز به حضور شما دارد می تواند موفقیت و سلامت شما را تضمین کند.

2-در هزینه های جاری خود بخشی از درآمد خود را صرف مقاوم سازی محل سکونت خود کنیم. البته هزینه های بازسازی و مقاوم سازی منازل بسیار بالاست اما می توان با مشاوره از متخصصان مجرب بخش عمده ای از هزینه ها را تقلیل و یا حذف نمود. دراین باره دولت نیز می تواند با در نظر گرفتن وام های بازشازی و مقاوم سازی مسکن، گام بسیار موثری در سرعت بخشیدن به بازسازی بافت های فرسوده تهران بردارد.

3-در تزئینات داخلی منزل خود، بحث مهم زمین لرزه را در نظر داشته باشیم. قاب عکس ها را با بست های ویژه به دیوار الصاق کنید. بر در کابینت ها و کمد های بدون قفل، بست و قفل های ویژه ای که برای همین منظور در نظر گرفته شده است، استفاده کنید. کمدها را با پیچ به دیوار محکم کنید. از دکورهای تماما شیشه ای صرف نظر کنید. از قرار دادن وسائل سنگین بر روی قفسه ها و کمد ها جدا خودداری کنید. یکی از خطرناک ترین محل های موجود در منازل، راه پله هاست. راه پله ها باید دارای نرده و محافظ باشند و همچنین باید از مفروش کردن راه پله ها و هرآنچه که می تواند باعث لغزش فرد در هنگام خروج از ساختمان شود جدا خود داری کرد.منازلی که دارای لوستر هستند، یا باید از لوسترها صرف نظر کنند و یا باید توسط بستهای ویژه به سقف مهار شوند. بست های که به صورت عادی از آنها استفاده می شوند در برابر زمین لرزه ها ایمن نبوده و با کوچک ترین لرزشی شکسته می شوند. از قرار دادن وسائل اضافی که مانع حرکت سریع افراد در هنگام بحران می شود خودداری کنید. از قرار دادن وسائل تزئینی در گوشته های ساختمان خودداری کنید، گوشه های اتاق جان پناه های خوبی برای شما هستند.

4-وجود کپسول های آتش خاموش کن در منازل یک ضرورت است. همیشه از شارژ بودن کپسول مطمئن باشید و طریقه استفاده از آن را به خوبی یاد بگیرید. همچنین محل نصب کپسول در منزل باید جایی باشد که دسترسی به آن راحت و سریع باشد. همچنین ادارات، بیمارستان ها، مدارس و.. نیز باید مجهز به سیستم اتفاء حریق باشد. توجه داشته باشید که وقوع آتش سوزی در بعد از زلزله می تواند خسارت های جبران ناپذیری را در پی داشته باشد؛ زیرا اولا معمولا آب شهری بعد از زمین لرزه قطع می گردد و در ثانی به علت خرابی های احتمالی دسترسی خودروهای آتش نشانی به محل حریق کُند و یا تقریبا غیر ممکن می گردد. بنابراین توجه به سیستم اتفاء حریق در تهران یک امر بسیار مهم و ضروری است.

5-وجود جعبه کمک های اولیه در منزال، می تواند در درمان جراهت های سطحی موثر باشد

6-برای یک هفته افراد خانواده خود، آب ، غذاهای کنسروی، خشکبار، بیسکویت و هرآنچه که ماندگاری زیادی داشته باشد در امن ترین قسمت منزل خود قرار دهید. توجه داشته باشید که هر هفته آب نگهداری شده و هر چند ماه غذاهای کنسروی و خشکبار خود را تعویض نمایید.

7-برای هر منزل وجود جعبه ابزار ضروری است. وجود ابزار در منزل می تواند از افزایش خرابی های بعد از زمین لرزه جلوگیری کند. جلوگیری از نشت آب ، گاز ، ترمیم اتصالات برق ، و همچنین وجود ابزاری برای آوار برداری می تواند کمک بسیار خوبی برای شما باشد.

8-در منزل خود حتما رادیو جیبی و همچنین چراغ قوه و وسائل روشنایی اضطراری داشته باشید. معمولا بعد از وقوع زمین لرزه شبکه برق قطع می گردد،وجود وسائل روشنایی اضطراری می تواند کمک مناسبی برای شما باشد. همچنین به وسیله رادیو جیبی می توانید از اطلاعیه های ستاد بحران و اخباری که برای امداد به شما ضروری است آگاه گردید.

9-در منزل خود مانور زلزله (امداد و نجات) را بارها تمرین نمایید و برای افراد منزل یا آپارتمان خود مسئولیت های لازم در جهت مقابله با بحران را مشخص کنید. به طور مثال در یک آپارتمان، گروهی از افراد حاضر در ساختمان باید مسئولیت امداد پزشکی را بپذیرند و دوره های آموزشی لازم را در این زمینه ببیند و به تعدادی دیگر از افراد ساختمان در همین قالب آموزش دهند؛ گروهی دیگر نیز باید مسئولیت تخلیه افراد(افراد کهنسال، کودکان، مجروحان و احیانا فوت شدگان) ساختمان را داشته باشند و تعدای از سکنه ساختمان نیز باید تحت امر ایشان باشند. گروهی دیگر نیز مسئول مبارزه با حریق می شوند که با وسائل تهییه شده می توانند حریق را مهار نمایند. (توجه داشته باشید که در هنگام بحران،نیروها باید به صورت هماهنگ عمل کنند، پس باید بارها مراحل امدادو نجات را تمرین کنند) نکته قایل توجه آنکه صدا و سیما می تواند در این زمینه موثرترین نقش را ایفا نماید.

در پایان نکاتی که اشاره شد، شاید در نظر مخاطب مورد اهمیت قرار نگیرد، اما باید متذکر شویم که تمامی نکات فوق در کشورهایی مانند ژاپن که در مهار زمین لرزه موفق بوده اند اجرا شده است.

منابع :
- گزارش ریزپهنه بندی گسلش در تهران – آژانس همکاریهای بین‌المللی ژاپن (جایکا)
- پایگاه مرکز لرزه شناسی اروپا - مدیترانه
- نقشه ?/?????? زمین شناسی تهران
- پایگاه مرکز لرزه نگاری کشوری – وابسته به موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران
- پایگاه ملی داده های علوم زمین
- پایگاه پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
- مهدی زارع – تعریف حریم و مساله ساخت و ساز در پهنه گسل های بنیادی ناحیه تهران – دانشگاه تهران

به گزارش رجانیوز پست معاونت اجرایی رئیس جمهور همزمان با تشکیل دولت دهم عملا حذف و وظایف و مسئولیت های آن به معاون اول و رئیس دفتر رئیس جمهور محول شد. با این حال طی چند روز گذشته شایعاتی در مورد احیای دوباره این معاونت مطرح گردید. مطابق این اخبار با ایجاد پست معاونت اجرایی، بخشی از وظایف و مسئولیت های معاون اول و رئیس دفتر رئیس جمهور به معاونت اجرایی بازگردانده می شد.

این همه البته برای ناظران سیاسی بدین معنا بود که زیر ذره بین بودن فرد فرد اعضای دولت همچنان موضوعیت دارد و حتی اگر حاشیه ای نیز در میان نباشد، رسالت حاشیه سازی بر زمین نخواهد ماند.

اخبار ضد و نقیض در مورد معاونت اجرایی در حالی منتشر می شد که برخی حتی تا معرفی معاون تعیین شده نیز پیش رفتند. علی آّبادی از جمله چهره هایی بود که گفته می شد احیای معاونت اولی به خاطر او قرار است صورت پذیرد! در عین حال حرف و حدیث هایی نیز درخصوص احتمال انتصاب قریب الوقوع "سید حسن موسوی" مطرح شد.

یک سایت خبری در این خصوص نوشت:«گویا "موسوی" که پیش از این در مجموعه صنعتی سایپا حضور داشته است، با وجود اصرار زیاد به وی برای قبول مسؤولیت معاونت اجرایی، برای پذیرش این پست، شروطی در خصوص اختیارات خود مطرح ساخته است؛ از جمله اینکه وی به شرطی این پست را می پذیرد که تنها در مقابل رئیس دفتر رئیس جمهور و شخص رئیس جمهور پاسخگو باشد.»

برخی نیز به بهانه شایعه احیای دوباره معاونت اجرایی رئیس‌جمهور و تعیین علی آّبادی، به طرح این سوال پرداختند که چرا باید برای حضور حتمی یک نفر در کابینه دوباره پست ایجاد کرد؟! جالب اینکه این اخبار تنها از روی حدس و گمان مطرح می شد.

یکی از سایت ها به خبر منتشر شده در یکی از روزنامه های صبح در مورد احتمال احیای معاونت اجرایی اشاره کرد و نوشت:«البته این روزنامه به کاندیدای تصدی معاونت اجرایی رئیس‌جمهور اشاره نکرده؛ اما احتمال می‌رود محمد علی آبادی به این منظور به ریاست جمهوری منتقل شده باشد، چرا که پس از رفتن علی آبادی از سازمان ورزش، گمانه‌هایی برای پست بعدی وی مطرح شد که همه آنها به جز یکی منتفی شد!»

این رسانه با فرض قرار دادن حدس خود در مورد گزینه معاونت اجرایی احیا نشده نوشت:«حال پرسش اساسی از رئیس‌جمهور محترم این است که آیا به خاطر افراد پست مدیریتی ایجاد می‌شود و ایشان خود را ملزم به دادن پست به برخی افراد می‌دانند یا اینکه باید جستجو کرد و برای مشاغل و پست‌های گوناگون، فرد کارکشته و لایق را برگزید؛ ضمن اینکه اگر این معاونت لازم و کارآمد بود، چرا در این مدت عملا تعطیل بود و اگر این گونه نبود، چرا دوباره قرار است احیا شود؟!»

با این حال سخنان امروز رحیمی در مصاحبه با خبرنگاران پایانی بر این همه بود. معاون اول رییس جمهور در حاشیه نخستین همایش حقوق مالکیت ادبی، هنری و حقوق مربوطه در پاسخ به سوالی درباره احیای معاونت اجرایی ریاست جمهوری اظهار داشت:«احیای معاونت اجرایی ریاست جمهوری صحت ندارد و بسیاری از این‌گونه مطالب که منتشر می‌شود دارای صحت نیست. شما نیز باید مراقبت کنید.»

پیش از این مجتبی ثمره‌هاشمی دستیار ارشد رییس جمهور نیز در پاسخ به سوالی درباره پست معاونت اجرایی خاطرنشان کرده بود:«کارهای معاونت اجرایی را معاون اول و رییس دفتر رییس‌جمهور انجام می‌دهند و آن سمت وجود ندارد.»

با این همه باید دید این تکذیب می تواند پایانی بر حاشیه سازی ها باشد یا همچنان دولت به خاطر اینکه ممکن است مطابق اختیارات خود معاونتی را حذف یا احیا کند، هدف خبرسازی ها و انتقادات جدید قرار خواهد گرفت.