خبرگزاری فارس: یک تحلیلگر آمریکایی نوشت: پاسخ منفی چین به خواسته‌های آمریکا برای تشدید تحریم‌ها علیه ایران باعث سرخوردگی روزافزون کاخ سفید شده و نشان می‌دهد چین علاقه‌ای به همراهی برای منزوی کردن ایران ندارد.
به گزارش فارس، پایگاه خبری "Commondreams " در مقاله‌ای به قلم "مارک ویسبروت " (Mark Weisbrot) پژوهشگر و معاون مرکز تحقیقات سیاسی و اقتصادی در واشنگتن نوشت: به نظر می‌رسد، ایالات متحده و چین در زمینه نرخ ارز بین یوآن و دلار به توافقی دست یافته‌اند. این توافق بدین صورت است که ایالات متحده دست از انتقاد در این زمینه برداشته و چین به تدریج نرخ یوآن را در آینده نزدیک کمی افزایش می‌دهد.
وی می‌نویسد: این توافق در مواضع هر دو طرف در طول نشست هسته‌ای برگزار شده در واشنگتن، در طول روزهای گذشته، دیده شده است. اوباما در پاسخ به سوالی در این زمینه در ملاقاتش با "هو جین تائو " گفت: مسئله ارز یکی از اولویت‌های اصلی دولت چین به‌شمار می‌رود.
اوباما همچنین اضافه کرد: چینی‌ها در زمینه سیاست‌های پولی و ارزی در مقابل فشارهای بین‌المللی بسیار قاطع و سرسخت هستند.
هو جین تائو نیز در این راستا گفته است که هیچ تغییری در نرخ ارز تحت فشارهای خارجی صورت نخواهد پذیرفت.
این تحلیلگر آمریکایی اضافه می‌کند: دولت چین احتمالا درصدد افزایش حداقلی نرخ ارز است، اگر چه آنها نگران تورم هستند. افزایش بهای یوآن به آنها کمک خواهد کرد نرخ تورم را از طریق کاهش قیمت واردات کاهش دهند.
به عبارت دیگر، واشنگتن هرگز نگرانی جدی در زمینه کاهش ارزش دلار ندارد. همانطور که طی سال‌های گذشته به طور مستند اثبات شده است، دولت آمریکا تحت سلطه بورس وال استریت است و وال استریت برخلاف کاخ سفید تمایلی به دلار رقابتی ندارد. منافع مالی تقریبا همیشه یک دلار قوی‌تر را ترجیح می‌دهند چرا که نرخ تورم را پایین می‌آورد و اجناس خارجی را ارزانتر می‌کند.
معاون مرکز تحقیقات واشنگتن با اشاره به اینکه کاخ سفید سیاست‌هایش را با توجه به اولویت‌های خود برنامه‌ریزی می‌کند نه منافع مردم، ادامه می‌دهد: دولت توجهی به میلیون‌ها شغل صنعتی که ما از دست دادیم و ضررهای ناشی از افزایش نرخ ارز در زمینه اشتغال ندارد. در واقع به نظر می‌رسد دولت ما هیچ تعهدی به کاهش نرخ بیکاری که در نتیجه رکود اقتصادی کشور به وجود آمده است، ندارد.
* کاهش بیکاری در سیاست‌های اوباما اولویت ندارد
این پژوهشگر آمریکایی در ادامه مقاله‌اش می‌نویسد: دولت اوباما نرخ بیکاری را، 10 درصد، 9.2 درصد و 8.2 درصد به ترتیب برای سال‌های 2010 تا 2012 پیش‌بینی کرده است. به نظر می‌رسد طرح کاهش نرخ بیکاری به 5.2 درصد تا سال 2018 از پیش شکست خورده باشد.
این طرح البته میلیون‌ها نفر از کسانی را که به صورت پاره وقت کار میکنند یا به اجبار شغل‌هایشان را ترک کرده‌اند به حساب نمی‌آورد!
با توجه به اینکه روش‌های نسبتا کم خرجی از قبیل اختصاص یارانه‌های دولت به منظور تقسیم کار برای کاهش بیکاری در ایالات متحده وجود دارد، ما فقط می‌توانیم نتیجه بگیریم که این مسئله جزء اولویت‌های طراز اول سیاست‌های جاری دولت نیست.
اگر چه دلار در مقایسه با نه تنها چین بلکه با سایر ارزهای خارجی نسبتا با ارزش‌تر است، به نظر می‌رسد هیچ تمایلی در میان سیاستمدارن ما از آغاز کاهش ارزش آن برای نجات اقتصاد وجود ندارد.
وی تصریح می‌کند: دولت اوباما دریافته است که فشار عمومی چین را به تجدیدنظر درباره ارزش نرخ یوآن سوق نخواهد داد و افزایش فشار از جانب واشنگتن نیز غیرمحتمل به نظر می‌رسد.
وی با بیان اینکه افزایش فشار آمریکا به چین پیرامون نرخ ارز برای مقاصدی غیر از منافع اقتصادی آمریکا بوده است، می‌افزاید: در عوض دولت اوباما از تقاضاهای عمومی در زمینه نرخ ارز به عنوان اهرم فشار پیرامون مسائلی که اهمیت زیادی برای آن قائل است، از قبیل به دست آوردن رای چین به عنوان یک عضو دائم شورای امنیت برای موافقت با تحریم‌های بیشتر علیه ایران استفاده می‌کند. در واقع دلیل اینکه چرا تهدید چین استراتژی خوبی نبود و باعث تحریک دولت چین شد، این مسئله است.
با توجه به این تحریم‌ها، موافقت چینی‌ها با این مسئله غیر محتمل است. چین پیش از این و به دلایل منطقی، هر گونه تحریم‌های گسترده‌تر و افزایش تحریم‌ها علیه ایران را رد کرده است.
همانطور که لولا دا سیلوا رئیس جمهور برزیل تاکید کرده است، افزایش تحریم‌ها علیه ایران ممکن است گام دیگری برای نزدیک شدن به درگیری نظامی باشد. چین شدیدا با این مسئله مخالف است و همانطور که رسانه‌ها تاکید میکنند چینی‌ها نمی‌خواهند اختلالی در صادرات نفت ایران به وجود آید.
چینی‌ها دریافته‌اند که نمایش بین ایالات متحده و ایران، همانند نمایش پیشینی که منجر به جنگ با عراق شد، بر سر برنامه تسلیحاتی ایران نیست بلکه در مورد قدرت است. ایران، یکی از تولید کنندگان عمده نفت و یکی از بزرگترین کشورهای منطقه است و به طور طبیعی نفوذ زیادی در منطقه دارد. این مسئله‌ای است که واشنگتن واقعا با آن مشکل دارد. مسئله‌ای که مانع از مذاکره ایالات متحده با ایران برای حل بحران هسته‌ای بین دو کشور است.
وی در انتهای مقاله‌اش می‌نویسد: چین هیچ علاقه‌ای به تلاش‌های ایالات متحده برای منزوی کردن ایران ندارد. هرگز ممکن نیست که چینی‌ها کنفرانسی در زمینه امنیت هسته‌ای برگزار کنند و همه کشورهای جهان را به آن کنفرانس دعوت کنند ولی ایران را دعوت نکنند، کاری که ایالات متحده به صراحت آن را انجام داد.
ترکیه و برزیل نیز که از اعضای شورای امنیت هستند با تحریم‌های جدید علیه ایران مخالف هستند و از تلاش‌های مجدد دیپلماتیک برای حل بحران هسته‌ای حمایت میکنند همانند دیگر دولت‌ها، چین از یک جهان چند قطبی که در آن سیطره ایالات متحده به حداقل کاهش یابد، حمایت می‌کند.
