بذر توحید، در نهاد همه ما هست. بذر تربیت چه در بعد الهی آن و چه در بعد انسانی اش، همه در وجود انسان هست؛ به عنوان عقل عملی و عقل نظری. اول از نظر دیداری، به چهره او که نگاه می کنی به یاد خدا بیفتی. دوم؛ وقتی حرف می زند به علم تو بیفزاید، یعنی نادانی را از تو بکاهد. سوم؛ عمل او را که نگاه می کنی، کار او را که می بینی، تو را به آخرت ترغیب کند. "
ایشان در ادامه درباره تربیت دیداری فرزندان می گوید : " اول، با زبان حال پیکره ات و هیکلت او را تربیت می کنی. او این صحنه ها را عکسبرداری می کند و فوری در روحش بایگانی می کند. اسم بایگانی روحش را می گذاریم «حافظه». اتاق بایگانی او حافظه اوست. همینطور هر چیزی که می بیند، عکسبرداری می کند و به حافظه اش می سپارد. این فقط تأثیر هیکل بود. "
استاد اخلاق در ادامه می افزاید : " دوم؛ حرف که می زند، باید حرف هایش به قدری درست باشد که شبیه به دیداری بشود. حالا این یعنی چه؟ علی(علیه السلام) فرمود، بهترین برادرانت آن کسی است که با راستگویی اش تو را به راستگویی بکشاند. این همانی است که عرض کردم. آنجا که کلام جنب? اخباری دارد، باید به نحوی باشد که شبیه به دیداری است. حتی ما در محاورات عرفیه و روزمره خودمان، از آن تعبیر به دیداری می کنیم، می گوییم: دیدم راست می گفت! دیدی یا شنیدی که راست می گفت؟ دیدم دروغ می گفت! ما هم این تعبیرات را داریم، چون آنقدر روشن است که کَأَنَّه صحّت آن را می بینیم. "
آیت الله تهرانی در توصیه راستگویی به والدین می گوید : " پدر! مادر! با بچه تان که صحبت می کنید و حرف می زنید، مواظب حرف هایتان باشید که جلوی او دروغ نگویید! راستگویی را با راستگویی بیاموزید. اینها معارف ما است. راست بگو! چه به او، چه در حرف ها و نقل هایی که او مطّلع است راست بگو! هم به بچه راست بگو، هم جلوی بچه راست بگو! نگذار دروغ گفتن را یاد بگیرد! "