یکی بود یکی نبود زیر گنبد کبود هزاران جوون جونشون رو کف دست گرفتن و با  رمزهای مختلف و هزاران امید و هدف، راهی ِ میدون نبرد شدن.با دست خالی دست پر برگشتن یه عده با جسم و یه عده با نام.سیر و سلوکشان جنگ بود و عشق امام و ولایت فقیه .راستی ما کجای کاریم؟جوان 14 ساله وصیت نامه اش این چنین بود:توصیه من به هموطنان عزیزم این است که از امام حمایت کنند و سرسختانه مواظب اسلام باشند .
از شهدای شلمچه چه بگویم که دل مادرانشان خون است .از ناجوانمردی صدام و مدافعان حقوق بشر که نمیتوانم چیزی بگویم که پر واضح است .400شهید که پایشان را با سیم تلفن بستند و زنده به گور کردنشان .با تانک از روی آنها رد شدند و تنها جسم له شده ماند .از شهدای تفحص نگذریم که جز تکه ای استخوان نامشان را زنده نگه نداشت و از همه سخت تر این که 449  شهید فقط 8 قبر را پر کردند.ما بقی استخوان ها کجاست؟در دل خاک شلمچه...پس کفشهایت را بکن زیرا که به مکان مقدسی وارد شده ای.قشنگی اینجا به این است که مال خودت هستی حتی برای چند دقیقه هم لذت دارد با خدا حرف بزن تازه میفهمی که خدا چقدر به تو نزدیک است.به حسین ابن علی نزدیکی .اینجا قدمگاه امام رضا هم هست .عجب خاکی دارد این شلمچه.2رکعت نماز بخوان با نیت عشق .اینجا عشق بازی جایز است .نوای عشقت کمتر از ثانیه به اسمان میرسد ...
به قول حاج اقا افتخاری :کربلا همین جاست .کربلا زمینی است که در آن برای دفاع از حق حتی 1ذره هم کم نگذارند.کربلا نمایش قدرت خداست .مقاومت اینجا و کربلا  یکی است.

 

یادم رفت برایت گرمای شدید فکه را سوغات بیاورم.تا بدانی عشق نوگلان پر پر شده از گرما سوزان تر بود تا بدانی ما مدیون انهاییم نه انها مایه ننگ ما..پاهایت تا مچ در رمل ها فرو میرود این چله زمستانش است ..تو تابستانش را تصور کن...راننده ای که پسر و دامادش را از دست داد رل ماشین را به دست دارد این است ایمان و معرفت الهی.غرورت را به باد بسپار چون مومن تر از تو اینجا گمنام مانده اند.