روزنامه فرانسوی نوول آبزرواتور نوشت کشورهای غربی بابت تلاش برای تحریم ایران نزد جهانیان به عنوان استعمارگر شناخته شده اند.
به گزارش کیهان، این روزنامه در شماره دیروز خود با اشاره به اینکه «به نظر می رسد که متقاعد کردن کشورهای کلیدی عضو سازمان ملل با مشکل روبرو شده باشد» نوشت: «یکی از مقامات دیپلماتیک در پاریس می گوید:«در مورد ایران نمی توانید تصور کنید که ما، فرانسوی ها و امریکایی ها، تا چه حد با عدم همکاری کشورهای دیگر روبرو هستیم. اکثر کشورهای بزرگ از حمایت از ما سر باز می زنند. آنها معتقدند که ما در مورد این مسأله مستکبرانه عمل می کنیم و برخی تا آنجا پیش می روند که حتی آن را استعمارگری نوین می نامند».
نوول آبزرواتور ادامه داد: «در پاریس و واشنگتن گفته می شود که روسیه مطمئناً به قطعنامه ها رأی مثبت خواهد داد. الیزه و کاخ سفید برای جلب حمایت کرملین نسبت به متن اولیه قطعنامه انعطاف بسیاری نشان دادند. آنها می خواستند دولتمردان جمهوری اسلامی را مسؤول دست درازی به حقوق بشر در تهران بدانند، حساب های بانکی آنها را در خارج توقیف و صدور ویزا برای آنها را ممنوع کنند. این متن دستخوش تغییر شد. کرملین که همین سرکوب ها را در خاک خود نسبت به شهروندانش اعمال می کند از همسو شدن با این تدابیر خودداری کرده است. روس ها همچنین خاطرنشان کرده اند که هیچ تحریمی را در مورد تسلیحات نمی پذیرند ]درحقیقت روسیه اولین تأمین کننده جنگ افزار برای ایران است[. به علاوه روس ها سفارش فروش چهار ناو جنگی «میسترال» را هم دریافت کرده اند».
این روزنامه درباره موضع چین نوشت: «چین نیز که از حق وتو در شورای امنیت برخوردار است، چندان موافق تحریم ها نیست. دولت پکن با مخالفت نسبت به اولین متن تنظیم شده توسط فرانسه و امریکا، نگران این است که مبادا سومین تأمین کننده نفت خود را ناراحت کند و این بازار پرآینده را از دست بدهد. دولت اوباما برای از بین بردن سازش ناپذیری چین، متحدان خود در منطقه خلیج فارس را به همکاری طلبیده است. دولت واشنگتن از ریاض و امارات متحده عربی خواسته که به پکن اطمینان دهند و در صورت کمبود هیدروکربن برای چین، این کمبود را جبران کنند. ولی تاکنون این کار نتیجه مطلوب را نداشته. یکشنبه گذشته وزیر امور خارجه چین در چندین نوبت گفت که «اعمال تحریم های جدید مشکل هسته ای ایران را حل نمی کند».
نوول آبزرواتور در ادامه به تشریح دیدگاه برزیل پرداخت و تاکید کرد:« ازنظر کارشناسان، دو دلیل برای مخالفت برزیل وجود دارد. ابتدا اینکه بزرگ ترین کشور امریکای جنوبی وارد یک برنامه صلح آمیز هسته ای در ابعاد گسترده شده است. این کشور حتی در سال 2006یک مرکز بزرگ غنی سازی در شهر «رسنده» در 150 کیلومتری ریودوژانیرو تأسیس کرده است. این کشور چگونه می تواند با تأسیس مراکزی مشابه در خاورمیانه به مخالفت برخیزد؟ لولا چند روز پیش در یک کنفرانس مطبوعاتی با حضور هیلاری کلینتون که به خشم آمده بود گفت: «من همان چیزی را برای ایران می خواهم که برای برزیل می خواهم: تولید و گسترش انرژی هسته ای برای مصارف صلح آمیز.» دوم اینکه برزیل مایل است در دیپلماسی جهانی از جایگاه قابل توجهی برخوردار باشد و می خواهد نقش «میانجی» میان کشورهای بزرگ و کشورهای درحال توسعه را بازی کند. این کشور برای رسیدن به این هدف نیاز به این دارد که خود را بیطرف نشان دهد».
این روزنامه فرانسوی همچنین مهم ترین علت مخالفت ترکیب با تحریم ایران را نزدیکی آنکارا به ایران دانست و نوشت: «کشور دیگری که در تصویب تحریم ها مانع تراشی می کند ترکیه، یک عضو غیردائمی دیگر شورای امنیت است. اردوغان، نخست وزیر این کشور، اغلب «سیاست دوگانه» را محکوم می کند و خاطرنشان می سازد که اسراییل دارای سلاح اتمی است. این کشور نیز مایل است خود را میانجی منطقه معرفی کند و قصد دارد فعالیت های بازرگانی خود را با همسایه بزرگش سه برابر کند. به همین دلیل شانس کمی در موافقت این کشور با تصویب قطعنامه تنظیم شده ازسوی امریکا و فرانسه وجود خواهد داشت».