تحلیل:

این دعواها ما را به کجا می رساند ؟

مگر نه اینکه در یک دوران آیت ا... هاشمی رئیس جمهور بوده و آیت ا... یزدی رئیس قوه قضائیه کشور ؟

شفاف ـ گروه تحلیل: درست در زمانی که احساس می شد فضای آرامی بر عرصه سیاسی و رسانه ای حاکم شده است ، اظهارات آیت ا... یزدی علیه آیت ا... هاشمی رفسنجانی و سپس تهدید وی به پاسخگویی به سخنان ایت ا...یزدی سایه ای از تردید را بر فضای سیاسی کشور حاکم کرد .

از یک سو رئیس سابق قوه قضائیه و عضو فقیه شورای نگهبان رئیس مجلس خبرگان رهبری و رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام را به باد انتقاد می گیرد و متهم می کند که مواضعش از دو پهلو بودن هم گذشته است . از سوی دیگر رئیس مجلس خبرگان علیه آیت ا... یزدی موضع میگیرد و اعلام می کند به زودی مواردی را درباره مواضع آیت ا... یزدی در دوران امام (ر،ه) و انتخاب مقام معظم رهبری و ریاست قوه قضائیه مطرح خواهد کرد .

هر کدام از این موضع گیری ها طرفدارانی دارد . از یک طرف سخنان آیت ا... یزدی تیتر یک برخی سایت ها و رسانه های مخالف ایت ... هاشمی می شود و از سوی دیگر سخنان آیت ا... هاشمی تیتر یک سایت ها و رسانه های مخالف آیت ا... یزدی .

اما آنچه که در این میان ضربه می خورد فضای ارام سیاسی است که هر از گاهی همچون جوانه ای سر از خاک بر می آورد ، اما خیلی زود گرفتار طوفان سهمگین حوادث می شود و از ریشه کنده می شود .

شاید انتظار چندانی از برخی رسانه ای ها و سیاسیون تازه به دوران رسیده و بی تجربه نباشد و به آنها باید برای دریافت فهمی عمیق از اعتدال باید فرصت بیشتری داد . اما ایا بزرگانی که برای این انقلاب از جان مایه گذاشته اند و سالها در کنار یکدیگر سکان اداره کشور را داشته اند هم باید با یکدیگر اینگونه برخورد کنند ؟

مگر نه اینکه در یک دوران آیت ا... هاشمی رئیس جمهور بوده و آیت ا... یزدی رئیس قوه قضائیه کشور ؟ چطور اینها که در سخت ترین شرایط امور کشور را اداره کرده اند و شانه به شانه یکدیگر به رتق و فتق امور پرداخته اند امروز باید چنین تند در برابر هم موضع بگیرند؟

واقعاً چرا باید هاشمی رفسنجانی از صحنه سیاسی کشور حذف شود ؟ گیریم که هاشمی هم از سمت هایش کنار رفت و یک گوشه ای در قم مشغول مطالعه شد و دنیای سیاست را رها کرد ، آیا همه چیز حل می شود ؟ ایا واقعاً همه مشکلات مملکت گردن کسی است که نه قدرت چندانی دارد و نه اینروزها سخنی می گوید ؟ مشکل اساسی چیست ؟ چرا به توصیه های رهبری در این زمینه عمل نمی شود و هر بار به بهانه ای دعوایی جدید درست می شود .

حضرات که از بزرگان کشور و نظام هستند اگر هم با یکدیگر اختلاف نظری دارند داشته باشند اما تبدیل اختلاف نظر به دعوا در جلوی چشمان نگران مردم عواقب خوبی ندارد . جز اینکه یک عده معاند نظام خوشحال شوند و هورا بکشند اتفاق دیگری از این دعواها حاصل نمی شود . بنابراین حضرات اجازه دهند فضا به سمت ارامش برود تا در یک فضای ارام و معتدل مسئولان کشور به حل مشکلات دولت بپردازند و کارها را جلو ببرند .

این دعواها حاصلی جز عقب ماندن از برنامه های تدوین شده برای پشرفت کشور ندارد